Листки Ундольского.

Листки Ундольского представляют из себя два листа, писанные кириллицей в четвертку и содержащие отрывок текста большой рукописи Ч Евангелия - апракос. Рукопись должна быть отнесена к собственно церковно-славянским текстам.

Название свое Листки Ундольского получили по фамилии известного библиографа Ундольскаго, которому они некогда принадлежали. От Ундольского они вместе со всем рукописным его собранием перешли к Московский Публичный и Румянцовский Музеи. Листки были изданы И. И. Срезневским (Древнеславянские памятники юсового письма. Сборник статей, читанных в Отделении русского языка и словесности Императорской Академии Наук. Том третий. Санкт-Петербург. 1868, стр. 194Ч196).

 

¤ ЕвGле ѿ м^ѳа д глdа ~р~л~ѕ д (Мѳ, 11:24)

РеHа ~гь_ притъчѫ сиѫ_ подѡбно есть

ц~рство н~бсное_ ч~лвкоу сѣѣвъшоу_

дборое сѣмѧ_ на селѣ своемъ_ съпѧщемъ же

ч~лвкомъ_ приде врагъ его и въсѣѣ плѣвелъ

по срѣдѣ пъшеницѧ и ѡтиде_ егда же проӡѧ-

бе тръва_ и плодъ сътвори_ тогда и ѣви сѧ плѣ-

велъ_ пришедъше же раби г~на рѣшѧ емоу: ~ги не

доброе ли сѣмѧ сѣѣлъ еси на селѣ своемъ_ Отъ-

кѫдоу ѹбѡ иматъ плѣвелъ_ ѡнъ же рече имъ врFа-

гъ ч~двкъ то сътвори_ Они же рѣшѧ хощеши ли

да шедъше иӡъберемъ_ ѡнъ же рече ни еда како

въстрьҙаѫще плѣвелы_ въстръгнете и съ ними

пъшеницѫ_ Оставите коупъно расти до жѧ-

твы и въ врѣмѧ жѧтвѣ рекѹ жѧтелемъ_ шедъ-

ше иӡъберѣте прѣжде плѣвелъ_ и съвѧжѣте ѣ

въ снопы ѣко съжеще_ а пъшеницѫ съберѣте

въ житъницѫ моѫ_ и пристѫплъше оученици ||

рѣшѧ емоу ~ги съкажи намъ притъчѫ сиѫ_ плѣ-

велъ селъныхъ_ ѿвѣщавъ же ~гь рече къ ни-

мъ_ въсѣѣвы добрѡе сѣмѧ с~нъ ч~лвчъск^ы

естъ_ а село естъ въсъ миръ_ добро^е же сѣмѧ си

сѫтъ с~нове ц~рствиѣ_ а плѣвели сѫтъ с~нове н^е

приѣӡнини_ а врагъ въсѣѣвы естъ диѣволъ_

а жѧтва конъчина вѣка естъ_ а жѧтеле а~нглї

сѫтъ_ ѣко же оубо плѣвели събираѫтъ сѧ_ и

ѡгнемъ съжиҙаѫтъ сѧ_ тако бѫдетъ въ ск^о

нъчѣние вѣка сего_ посълетъ ~гъ а~нглы сво^ѧ_

и съберѫтъ ѿ конъцъ ӡемлѧ въсѧ съблаӡны

и творѧшѧѧ беӡаконие_ и въвръгѫтъ ѧ въ

пещъ огнънѫ_ тоу бѫде плачъ и скрежетъ

ӡѫбомъ_ тодга праведъни просвътѧтъ сѧ ѣ-

ко и слънъце_ въ ц~рстви о~ца моего_а имѣѧй оу-

ши слышати да слышитъ_

 

МѣB д т^:─о д ~аі д с~таго мины иже съ нимъ : и^O─ : ~еі

септѧбрѣд МѣB д т^:─о д ~гід Оуспение с~таго

їѡcа ӡлатооустаго й и^O─ ай ~к: септѧбрѣ:

МѣB д т^:─о д ~ді д с~та апAла филипа й и^O─ ай въ сFрѣ с~тыѧ^не F

МѣB д т^:─о д ~еі д с~тыхъ исповѣдъникъ гюриѧ са-

моны и авива й и^O─ ад ~а д авгоуста й

МѣB д т^:─о д ~ѕі д с~таго апAла м_─а й и^O─а : с^б─ѫ : ~е : ѿ ??? д

МѣB д т^:─о д ~ӡі д с~таго глигориѣ чюдотворца : и^O─а :

: ~а : сего мBѣ д МѣB д т^:─о д ~иі д с~таго алтона и ром^а-

на : и^O─а : си ӡаповѣдаѫ вамь й

МѣB д т^:─о д ~к д с~тыхъ о~цъ максимиѣна : и^O─а : ~еї :

септѧбрѣ й МѣB д т^:─о й ~ка : Вънесение с~ты б~цѧ д

: и^O─а : ~иа септѧбрѣ й МѣB :а ~ке : с~томоу о~цоу на-

шемоу клименътоу : и^O─а : Си ӡаповѣдаѫ вам й

МѣB д т^:─о д ~кӡ й с~таго мHка иѣкова персѣнина и

и^O─а : нFе : по пастѣ : МѣB й ~л : с~таго апAла андреZ─

: и^O─а : въ срFѣ й с~тыѧ нFе д

МѣB й декѧбрѣ д ~а д днъ : с~та прр^ока д наоуM :

: и^O─а въ вторнR─и : ~ѕ : нFеа ѿ полоу :

МѣB : т^:─о : ~д с~ты мHцѧ варвары и оулиѣниѧ

д Ев^L─ге д ѿ Мар^R─ъ д глdа

Въ cмѧ ????? идѣашѧ і~соу нарѡдъ многъ и оугн^ѣ-

тахѫ и_ и се жена етера въ точение кръви

лѣтъ двѣ на десѧте имѫщи_ и многѡ постр^а-

давъши_ Отъ многъ врачъ_ иждивъши сво-

е въсе_ и ни единоѧ же полъҙѧ ѡбрѣтъши:

нъ паче въ горе въпадъши_ слышавъ-

ши ѡ ~ісѣ_ пришедъши въ нарѡдъ съӡади_ при-

коснѫ сѧ риӡѣ его_ г~лаше бо ѣко аще прикоснѫ

сѧ риӡѣ его с~псена бѫдѫ_ и абие исѧкнѫ исто-

чъникъ кръве еѧ_ и раӡоумѣ тѣломъ_ ѣко ицѣ-

лѣ ѿ раны_ аабие ~ісъ ѡщоути силѫ ишъдъшѫ їӡ

него_ и ѡбращъ сѧ въ народѣ г~лаше кто прик^о-

снѫ сѧ риӡахъ моиъ_ г~лахѫ же емоу оучени-

ци его_ видши ли нарѡдъ оугнѣтаѫщъ тѧ_

и г~леши кто прикоснѫ сѧ мънѣ_ и ѡглѧдаше

сѧ видѣти_ сътвоъшѫѫ се_ жена же оубоѣвъ-

ши сѧ и трепещѫщи припаде_ вѣдѫщи е быC

еі приде кънемоу и рече емоу въсѫ истинѫ

[онъ же рече] еи дши вѣра твоѣ с~псетъ тѧ_

 

(Матѳ. XIII, 24-30 и 36-43; Мрк. V, 24-34)